ستاره

جدیدا" تازیانه ام را گم کرده ام!
و وقتی به سراغ دختری می روم و تنش را پر ز زخم تازیانه ها می بینم بیشتر به فکر مرهمم!
اما الان فکر می کنم اون تازیانه یه نیازه!
یه نیازی که در تن پر زخم حتی بیشتره!
و من گاهی دلم نمیاد!
می گم شاید این همون ستاره ای باشه که شب بی اون نوری نداره!
و بغض می کنم از تفاوت با اندیشه های پرت و پلا و شکسنه ام
چهار زانو روی زمین حیران می گردم و تکه تکه هایش را با اشک می چسبانم!
قالب ها و لباس رنگین کمانی که بر قامت دخترکی زار می زند را از تنش در می آورم!
نمی خواهمت!
برو!
من تازیانه ندارم!
با یه نفر بیرون بودم دیشب!
سر چی بود نمی دونم اما برگشت گفت: تو معلومه از اون آدمهایی هستی که همه رو مسخره می کنی!
گفتم بابا تو منو مگه چند بار دیدی؟
در برخورد با کی دیدی؟
گفت: معلومه دیگه! حسم این رو میگه!
این به کنار!
اون روز می بینم داداشم داره با رفیقش حرف می زنه!
....کجایی؟ باش، الان میام اونجا!
میگم: بنده خدا روبگو بیاد خونه خب!
گفت: سینا از تو خوشش نمیاد!
-سینا کیه دیگه!؟!
:دوستمه!همین که باش حرف می زدم!
-مگه من رو میشناسه؟ من که تا حالا ندیدمش!
: نه میگه تو از اون آدمهایی هستی که همه رو مسخره می کنن!
!!!!!!!!!!!!!!!!!